فرصت را از دست ندهیم
فرصت را از دست ندهیم
إضَاعَهُ الْفُرْصَهِ غُصَّهٌ۱.
«از دست دادن فرصت، مایه غم و اندوه است.»
عمر انسان کوتاه و زودگذر است، و فرصتهایی زندگی کوتاهتر و زودگذرتر از آن.
هر روزی که از عمر انسان میگذرد، تعدادی از فرصتهای زندگی او نیز برای همیشه از دست میرود
و نابود میشود. چون فرصتهای زندگی، دیگر قابل بازگشت نیستند،
باید از هر فرصتی بهترین استفاده را بکنیم.
استفاده کردن از فرصت، یعنی اینکه هر کاری را در وقت مناسب آن انجام دهیم.
اگر فرصتی که امروز، برای انجام کاری در اختیار ما است از دست برود،
فردا، برای آن کار، فرصتی نخواهد بود. چون فرصتهای فردا هم،
مخصوص کارهای دیگری است که هریک باید در وقت خودش انجام شود،
و دیگر نمیتوانیم کاری را که فرصت انجامش امروز بوده، برای فردا بگذاریم،
در آن صورت، کارهایی هم که باید در فرصتهای فردا انجام شود، عقب میافتد،
و اگر کار به همین شکل پیش برود، تمام فرصتهای روزهای آینده ما نیز، تباه میشود و از دست میروند.
پس هر کاری را، باید در فرصت مناسب آن کار انجام داد، وگرنه ممکن است که دیگر،
هیچگاه فرصتی برای انجام آن پیدا نشود.مثلاً سنین کودکی و نوجوانی،
فرصت مناسب تحصیل علم و آموختن دانش است. کسی که چنین فرصت مناسبی را از دست بدهد،
در سالهای بعد، گرفتاریهای زندگی، اشتغال به کار و تأمین معاش، رسیدگی به امور خانه و همسر و فرزندان،
و دهها مسئولیت دیگر، به او اجازه و فرصت تحصیل نخواهند داد.
بهمین دلیل است که انسان باید هر فرصتی را که پیش میآید، غنیمت بشمارد و از آن بهترین استفاده را بکند.
وگرنه، از دست دادن فرصت، مایه غم و اندوهی میشود که به هیچ قیمتی، قابل جبران نخواهد بود.۲.
۱.نهج_البلاغه ، کلمات کوتاه، شماره ۱۱۴.
۲.پندهای،کوتاه،از،نهج،البلاغه، ص ۱۱۳.
نظرات شما عزیزان: